Al 25 jaar bij deze beroepsvereniging werkzaam! Dat had ik nooit gedacht toen ik in 1995 bij Verenso, destijds nog de NVVA, begon. Als je van verandering houdt hoef je niet perse van werkplek te wisselen: zowel de vereniging als het werkveld van de specialist ouderengeneeskunde bleven (en blijven) in beweging. Van 2 bureaumedewerkers naar 15. Van dagelijks bestuur en hoofdbestuur bestaande uit verpleeghuisartsen naar 3-hoofdig bestuur, directeur, managementteam en raad van toezicht. Hoogste orgaan blijft steeds de ledenvergadering, dus onthoud: Verenso ben je zelf!
Ook zijn er grote veranderingen geweest in het werkveld van de beroepsgroep. Van verpleeghuisarts als geneesheer-directeur tot specialist ouderengeneeskunde als zzp-er en/of consulent…
De beginjaren stonden in teken van de professionalisering van het beroep. In 1997 ontvingen we van VWS-subsidie voor het project Opstarten Samenhangend Kwaliteitssysteem Verpleeghuisartsen. Een kwaliteitssysteem werd ontwikkeld met aandacht voor de samenhang tussen het beroepsprofiel en competenties, de opleiding, de ontwikkeling van professionele standaarden (richtlijnen en handreikingen), indicatoren, bij- en nascholing, toetsende activiteiten (onderlinge toetsing en visitatie) en herregistratie en accreditatie.
Denkend aan de afgelopen jaren springen de ’10 alarmbellen’ naar voren. Door Verenso (destijds nog NVVA) was de alarmbel geluid: de zorg zakte kwalitatief door haar hoeven. Vanwege gebrek aan (deskundig) personeel liepen patiënten soms de hele dag in hun pyjama (bijzonder is dit opzicht is dat verpleeghuizen nu experimenteren met nachtdienst-medewerkers in pyama! Gebleken is dat mensen met dementie dan rustiger gaan slapen...).
Uiteindelijk zijn er tal van landelijke programma’s tot stand gekomen om de verpleeghuiszorg te verbeteren. Bijvoorbeeld via de Meerjarenafspraken Zorg voor beter. Rond inhoudelijke thema’s werden door beroepsorganisaties, brancheorganisaties en IGJ gezamenlijk verbeteracties georganiseerd. Uiteindelijk is Kennisplein Zorg voor beter (Vilans) hieruit ontstaan.
Voor mij is steeds belangrijk geweest of wat ik deed ook bijdroeg aan verbetering en/of behouden van goede patiëntenzorg. Een goed voorbeeld is het Verbetertraject Samenwerking en Logistiek rond Decubitus (Salode) geweest. Hierbij werd onze richtlijn geïmplementeerd in 46 instellingen in de ouderenzorg. Resultaten werden gemeten door de voorloper van de Landelijke Prevalentiemeting Zorgkwaliteit (LPZ). Vanaf 2003 was er een significante afname van de incidentie en prevalentie van decubitus in verpleeghuizen!
Ouderenzorg memento mori? Zeker. Dat ook. Maar wel vanuit het streven naar optimaal leven in de laatste fase! Dat kan door goede palliatieve zorg, dat staat (inter)nationaal gelukkig steeds beter op de agenda. Maar niet alleen palliatieve zorg is ouderenzorg. Ook psycho-geriatrie, geriatrische revalidatie en zorg voor specifieke doelgroepen zoals mensen met Huntington, Korsakov en niet-aangeboren hersenletsel. En last but not least: de kennis vanuit het verpleeghuis naar de eerstelijn!
Ik gun Nederland heel veel specialisten ouderengeneeskunde!
Op 3 mei hebben wij met alle collega’s het 25-jarig jubileum digitaal met Inge gevierd. Er werd haar door ons, en specialisten ouderengeneeskunde die met haar gewerkt hebben, een videoboodschap aangeboden waarin herinneringen werden opgehaald en werden er mooie woorden tot haar gesproken. Petje af voor de al vele, vele jaren gedreven inzet!
Gefeliciteerd met deze mooie mijlpaal!
