Instellen en uitvoeren van uitbraakmaatregelen
Uitbraakmaatregelen worden ingesteld met als doel het voorkomen van verdere verspreiding van het micro-organisme. Dit wordt op verschillende manieren bereikt. Er wordt, indien geïndiceerd, volgens een organisatie-gebonden protocol bron- en contactonderzoek uitgevoerd. Op deze wijze worden mogelijk geïnfecteerde/ blootgestelde bewoners en medewerkers geïdentificeerd, en wordt door het toepassen van verdere uitbraakmaatregelen zo veel mogelijk voorkomen dat deze personen anderen besmetten. Het uitbraakteam stelt verdere uitbraakmaatregelen in, gebaseerd op het organisatie-gebonden protocol. In de regel worden uitbraakmaatregelen zodanig ingesteld, dat het micro-organisme niet overgedragen kan worden van besmette naar niet-besmette personen. Omdat de wijze van overdracht kan variëren per micro-organisme (contact, druppel, aerogeen of combinatie hiervan), variëren de voorgeschreven uitbraakmaatregelen ook.
Het instellen van uitbraakmaatregelen als isolatie op een eenpersoonskamer kan negatieve gevolgen hebben voor de ervaren kwaliteit van leven van bewoners. Deze potentiële gevolgen dienen expliciet meegenomen te worden in de besluitvorming rondom het instellen van uitbraakmaatregelen door het uitbraakteam. Het uitbraakteam stemt hier in de fase van paraatheid over af met de cliëntenraad en het bestuur. Het is hierin van belang dat de organisatie een duidelijke visie heeft op dit gebied die bekend is bij alle betrokkenen, zodat deze hiernaar kunnen handelen. Ook de praktische toepasbaarheid van uitbraakmaatregelen (in relatie tot bijvoorbeeld de instrueerbaarheid van bewoners, en de inrichting van het gebouw) wordt meegenomen in de besluitvorming. Uitzonderingsgevallen op de ingestelde uitbraakmaatregelen, bijvoorbeeld in de stervensfase, dienen helder te zijn voor iedereen. Uitbraakmaatregelen kunnen indien nodig of wanneer mogelijk tussentijds worden aangepast. Ook bij deze aanpassingen dient proportionaliteit en subsidiariteit in overweging te worden genomen.
Het uitvoeren van bepaalde uitbraakmaatregelen, zoals het dragen van persoonlijke beschermingsmiddelen, vraagt veel van zorgprofessionals en facilitair dienstverleners. Het is van belang dat interne communicatie van het uitbraakteam richting alle betrokken duidelijk (directief) en goed onderbouwd is, zodat men weet wélke uitbraakmaatregelen uitgevoerd dienen te worden en waaróm deze nodig zijn. Ook is het van belang dat medewerkers geïnstrueerd worden over deze uitbraakmaatregelen, zodat zij deze adequaat kunnen toepassen. Om iedereen te bereiken is het van belang besluiten op zo veel mogelijk plekken te delen. Ook in externe communicatie, bijvoorbeeld gericht aan familie van bewoners, is duidelijkheid en motivatie achter de ingestelde uitbraakmaatregelen van belang.
