Woord van het bestuur

Jan Lavrijsen

Mijn laatste column vanuit het bestuur maakt een cirkel rond. Medio jaren 80 begon ik in een praktijk die nog geen specialisatie, opleiding of wetenschap kende. In die pionierstijd leerden we het vak vooral van praktijkervaringen en van elkaar. De artsenkamer was een uitgebreide bibliotheek, met kennis die veelal uit andere vakgebieden kwam. We deelden zoveel mogelijk de  prille ervaringen en kennis met elkaar. Jonge artsen leerden van collega’s met jarenlange expertise en wat we leerden beschreven we geregeld in de voorgangers van dit tijdschrift. Het deel uitmaken van de redactie en later congrescommissie was een groot genoegen. De congressen voelden als thuiskomen en ook daar was het delen van kennis en ervaring een feest. Dat bleef het ook in de diverse rollen in de opleiding, wetenschap en bestuur. Dat ik onlangs als spreker terug was in de regio waar ik 35 jaar geleden in het regiobestuur begon, maakte ook een cirkel rond.

De leerzame pionierstijd komt weer in herinnering tijdens het lezen van eerste proefschriften, doorwrochte boeken en rapporten uit die tijd. Onze voorgangers droegen ze over, soms met de lessen er nog in. Diverse mijlpalen van het specialisme, opleiding of instellingen zijn ermee gemarkeerd. Tijdens de trend van ‘clean desks’ in kantoorruimtes zijn ze gered van de papierversnipperaar,  het ‘ronde archief’ of verhuizing naar het Trefpunt Medische Geschiedenis in Urk. Sommige documenten zijn tijdloos en overstijgen trends en tijdperken, maar zijn niet digitaal toegankelijk. Het borgen van relevante kennis van toen kan bijdragen aan het leren vanuit historisch perspectief, zodat we het wiel niet telkens opnieuw hoeven uit te vinden. Trends zijn immers ook vaak cirkels van zaken die weer terugkomen, al dan niet onder een andere naam. Verbinding met het verleden kan ook cirkels rondmaken en collega’s uit diverse tijdperken verbinden en inspireren. Verenso heeft er het juiste netwerk voor, zoals nog steeds blijkt op de fysieke congressen. Daar worden de verhalen van toen en nu uitgewisseld, met het vizier op de toekomst. Wie snel vooruit wil heeft ook achteruitkijkspiegels nodig.

Om kwaliteitscirkels van kennisontwikkeling, - verspreiding en - toepassing goed te laten draaien is een impuls voor academisering noodzakelijk. Dat is ook urgent om een toenemend aantal posities te kunnen bezetten in de UMC’s, academische netwerken en praktijken. Het duurzaam borgen van de wetenschappelijke onderbouwing van ons vak is immers de basis van de kwaliteit van onderwijs, opleiding en praktijk. Ook belangenbehartiging kan niet zonder een inhoudelijk gefundeerde basis. Het formuleren van een gezamenlijke missie en visie op academisering in samenwerking met hoogleraren en SOON was dit jaar dan ook een belangrijke mijlpaal. Met een plan van aanpak waar komende jaren vol vertrouwen op voortgebouwd kan worden. Dat dit in verbinding kon met een AANWAS-groep van (bijna) gepromoveerde specialisten ouderengeneeskunde is ook een vreugdevolle mijlpaal. De groep is nu als werkgroep ingebed binnen Verenso. Waarbij het lidmaatschap van Verenso van de European Geriatric Medicine Society (EuGMS) een brug kan zijn voor verdere internationale aansluiting.

Nu er een AANWAS-groep is gevormd, is de tijd wellicht ook rijp voor een AFWAS-groep: collega’s rondom het pensioen met een schat aan ervaring en het genoemde archief. Met nu meer tijd om het stof van de archieven ‘af te wassen’ en te bekijken wat van waarde is om te behouden voor ons specialisme. Zodat ook die cirkel rondgemaakt kan worden, niet alleen in Urk, maar overal waar het ertoe doet.

Dat deze maand het thema academisering centraal staat op congressen van Verenso en SOON maakt voor mij ook de cirkel tussen wetenschap en opleiding rond. Ik draag de passie voor deze portefeuille dan ook met voldoening over aan Anne Belonje. Met trots en dankbaarheid voor waar we als Verenso samen voor staan … en blijven gaan. Dank voor jullie inspiratie en vertrouwen.   

Hartelijke groet,

Jan Lavrijsen
mede namens Jacqueline en Anne