Deze week reageerde de minister van VWS op het evaluatierapport over de Wet zorg en dwang (Wzd) en Wet verplichte GGZ (Wvggz) door het sturen van een Kamerbrief aan de Tweede Kamer. In de brief reageert de minister op het kritische evaluatierapport over de implementatie en uitvoerbaarheid van de Wzd. De brief en het rapport zijn zeer uitgebreid en bevatten veel deelonderwerpen. Verenso herkent zich in veel van de kritiekpunten en deelt ook het hoofdpunt waarop de minister een aanpassing van de Wzd aankondigt: het vereenvoudigde stappenplan, dat meer ruimte aan professionals biedt en meer maatwerk mogelijk maakt om samen met cliënten vormen van onvrijwillige zorg te evalueren. Verenso heeft hiervoor gepleit om de lasten voor specialisten ouderengeneeskunde sterk te verminderen en heeft zich het afgelopen jaar ingespannen om het belang van deze vereenvoudiging van het stappenplan aan alle veldpartijen duidelijk te maken, zodat deze uiteindelijk in de nieuwe Wzd wordt opgenomen.
Het vereenvoudigde stappenplan waarbij voorgesteld is de eerste verplichte evaluatie niet standaard verplicht te stellen, is de kern van het Advies dat Verenso samen met partijen als ActiZ, V&VN en cliëntenorganisaties eind vorig jaar heeft uitgebracht. De minister neemt nu dit Advies als uitgangspunt voor een nieuwe besluitvormingsprocedure, waarin het stappenplan vereenvoudigd gaat worden, meer maatwerk mogelijk wordt en daardoor een betere uitvoerbaarheid. Verenso is blij dat haar pleidooi en dit advies overgenomen zijn door de minister. De komende maanden volgen wij actief de uitwerking van dit advies in voorgenomen wetgeving.
Samenvoegen naar 1 wet
Op de langere termijn pleit Verenso nog altijd voor het samenvoegen van beide wetten tot één wet, die gedwongen zorg reguleert. Het bestaan van twee aparte wetten zorgt ervoor dat cliënten soms tussen wal en schip dreigen te vallen, zorgt voor verschillen in procedures en rechtsbescherming en zorgt voor meer onduidelijkheid in de uitvoering bij dubbel problematiek. Ook voor een goede uitvoering van de crisiszorg is één wet die de procedure rond crisismaatregelen regelt, verreweg het beste. Het evaluatierapport Wzd en Wvggz wijst hier ook nadrukkelijk op en bevestigt dat op termijn de samenvoeging waarschijnlijk de meest wenselijke optie is. De minister kiest hier nu niet voor, omdat dit een lang proces is. Verenso wil op de korte termijn de uitvoerbaarheid van de Wzd verbeteren door de vereenvoudiging van het stappenplan door te voeren. Op dat punt delen wij de voornemens van de minister. Maar anders dan de minister vindt Verenso dat tegelijkertijd het voornemen om tot één wet te komen, niet op de lange baan geschoven moet worden. Daarvoor zouden ook nu al concrete plannen moeten worden uitgewerkt.
