Beloning en waardering specialist ouderengeneeskunde

De ouderenzorg dreigt meer en meer te verschralen. Voor artsen is het imago van deze sector zodanig dat te weinig van hen kiezen voor het specialisme ouderengeneeskunde. Een vak dat toekomst heeft gezien de toenemende vergrijzing en dat meer uitdaging biedt voor medici dan op het eerste gezicht misschien lijkt. 

  • Nu al is er een tekort aan specialisten ouderengeneeskunde. In de toekomst zal dit tekort alleen maar toenemen als niet met vereende krachten gewerkt wordt aan imago verbetering van werken in de ouderenzorg. Een krachtige stimulans is nodig om ervoor te zorgen dat jonge basisartsen geïnteresseerd worden voor de opleiding tot specialist ouderengeneeskunde en dat werkzame specialisten ouderengeneeskunde behouden blijven voor het vak. 
  • Indien het salaris niet tot  een met andere artsen vergelijkbaar niveau wordt opgetrokken zal de instroom van jonge specialisten ouderengeneeskunde stagneren en zullen afgestudeerde specialisten ouderengeneeskunde buiten de verpleeghuizen emplooi zoeken.
  • Op basis van de cao start de honorering van specialisten ouderengeneeskunde gehonoreerd bij schaal FWG75. Een aantal argumenten pleiten ervoor om de inschaling te verruimen en schaal FWG80 open te stellen voor specialisten ouderengeneeskunde, met name kaderartsen.
  • De opleiding van de specialist ouderengeneeskunde is verlengd van twee naar drie jaar. De specialist ouderengeneeskunde is door deze verlenging van de opleiding breder inzetbaar. Een grotere diversiteit aan patiënten, zowel binnen als buiten de instelling wordt het werkterrein. De verantwoordelijkheid van specialist ouderengeneeskunde om met andere zorgverleners ketenafspraken te maken en de regie te voeren over transmurale behandelafspraken neemt toe.
  • De specialist ouderengeneeskunde is meer dan in de afgelopen jaren eindverantwoordelijk voor behandeling en verzorging en voert de regie over het tot stand komen van het zorg/behandelplan.
  • De honorering van medisch specialisten en huisartsen is ruimer dan de honorering van specialisten ouderengeneeskunde. Reden voor veel basisartsen om zich niet verder te specialiseren in de ouderengeneeskunde. De instroom in de opleiding voor specialist ouderengeneeskunde blijft achter bij de beschikbare opleidingsplaatsen.
  • De inzet van specialisten ouderengeneeskunde binnen de verpleeghuizen is vaak niet efficiënt en effectief. Een specialist ouderengeneeskunde dient primair belast te worden met complexe medische handelingen en de aansturing en regie van de zorg . Optimale taakdelegatie aan verpleging en verzorging is nodig. Indien dit gebeurt kan de specialist ouderengeneeskunde de verantwoordelijkheid dragen over meer patiënten dan nu het geval is. Salarisverruiming vormt een stimulans voor instellingen om specialisten ouderengeneeskunde op een juiste wijze in te zetten.
  • Het tekort aan specialisten ouderengeneeskunde neemt toe. Als gevolg hiervan ontstaat in een situatie van vraag en aanbod een ongecontroleerde druk op de salarissen. Op individuele basis worden arbeidsvoorwaarden aangepast en arbeidsmarkttoeslagen gegeven. Om deze situatie te reguleren en om een carrière perspectief te kunnen bieden is het wenselijk de inschaling van specialisten ouderengeneeskunde te verbeteren.

Verenso staat op het standpunt dat het tijd is om de honorering van specialisten ouderengeneeskunde te verbeteren. Specialisten ouderengeneeskunde wordt geadviseerd om bij salarisonderhandelingen dit aspect van de arbeidsvoorwaarden te benadrukken. Tevens roepen wij de cao-partners op om in de komende onderhandelingen uit te gaan van een salarisverhoging voor de specialist ouderengeneeskunde. Zonder de specialist ouderengeneeskunde een reële vergoeding te geven voor zijn werkzaamheden zal de zorg verder verschralen en zal met de stijgende dubbele vergrijzing de medische zorg aan ouderen verder onder druk komen te staan. 

Overzicht van standpunten in de cao-onderhandelingen:

  • Georganiseerde en gefaciliteerde inspraak en invloed binnen de instelling, zodat specialisten ouderengeneeskunde medische verantwoordelijkheid kunnen dragen.
  • Bereikbaarheidsdiensten mét hersteltijd én fatsoenlijke compensatie.
  • Tijd en geld voor professionele ontwikkeling direct en indirect functiegebonden, zoals opleidingen en werken aan (vak)ontwikkeling bij beroepsvereniging.
  • Salarissen en structurele ondersteuning van de medische praktijk die passen bij de (groeiende) verantwoordelijkheid van specialisten ouderengeneeskunde.

 

Nieuwsberichten