Programma 13 juni 2024

Welkomstwoord 
Jacqueline de Groot, voorzitter Verenso
Shanly Rideaux, lid congrescommissie
Jesper Rijpma, dagvoorzitter

Passende zorg in beleid en praktijk
De gezondheidszorg in Nederland staat voor een aantal grote uitdagingen. De manier hoe we nu zorg verlenen is niet meer houdbaar, het systeem kraakt. De toegang tot zorg staat meer en meer onder druk door schaars personeel en toenemende zorgvraag. De grote opgave van dit decennium is het op een mensgerichte manier houdbaar en duurzaam maken van de zorg. Passende zorg is daarbij een belangrijk deel van het antwoord. Geen eenvoudige klus, maar wel haalbaar. We moeten daarbij vertrouwen zoeken in een lerende attitude en radicale samenwerking vanuit de maatschappelijke opgaven. Het Kader Passende Zorg biedt daarbij houvast. Ook zorgverleners zoals specialisten ouderengeneeskunde spelen daarbij een belangrijke rol. Juist zij kijken niet alleen naar de ziekte maar ook naar het leven van mensen. Maar hoe doe je dat? Wat moeten zij anders gaan doen en hoe organiseer je dat? Welke dilemma’s kom je in de praktijk tegen en hoe ga je daarmee om? Belangrijke vragen die aan de orde komen bij deze presentatie. Antwoorden zijn niet gemakkelijk, maar wel nodig. De urgentie is groot.
Prof. dr. Jan Kremer

PAUZE

15.00

Best abstracts - top 3 -
1.  Crisissituaties bij thuiswonende ouderen
Wanda Rietkerk

2. Patiëntkenmerken op D-zep-afdelingen
Gerrie van Voorden

3. Is paracetamol het panacee voor het verbeteren van kwaliteit van leven bij mensen met gevorderde dementie?
Paulien van Dam
 

De psychologie van Artificial Intelligence; hoe gaan we het doen?
Prof. dr. Wijnand IJsselsteijn

17.40

17.45

Afsluiting door dagvoorzitter

Borrel en dinerbuffet

20.00

Einde congres

De arbeidsrechtelijke positie van de specialist ouderengeneeskunde binnen de loondienst-structuur van een verpleeghuis.
Wel verantwoordelijk, maar geen invloed?
Mr. drs. Mark van de Laar

De juridische waarde van een wilsverklaring
Waar wringt het in de beeldvorming tussen patiënten, hun familie en de artsen?
Dr. Jaap Schuurmans

Omgaan met een schriftelijk euthanasieverzoek
De Hoge Raad heeft in 2020 cassatie in het belang der wet ingesteld naar aanleiding van een strafrechtelijke vervolging van een arts in verband met euthanasie bij een demente patiënt. De gevolgen voor de praktijk worden
toegelicht.
Marinou Arends

Moet ik mijn patiënt met sintrom omzetten naar een NOAC?
Sinds een aantal jaar zijn er niet vitamine K-antagonisten (NOAC’s) beschikbaar voor de behandeling van patiënten met onder andere atriumfibrilleren. Een groot deel van de bewoners in het verpleeghuis gebruikt nog vitamine K-antagonisten. Het gebruik van NOAC’s heeft voordelen zoals het feit dat de INR niet gecontroleerd hoeft te worden. Betekent dit dat we nu patiënten met sintrom moeten omzetten naar een NOAC? En wat als ik atriumfibrilleren ontdek bij een patiënt in het verpleeghuis, moet ik dan met sintrom starten of een NOAC?
Geert-Jan Geersing

Medisch inhoudelijke dilemma's bij het voorschrijven van psychofarmaca bij dementie
Volgens de huidige richtlijn ‘probleemgedrag bij dementie’ en recente literatuur zijn de effecten van psychofarmaca op probleemgedrag bij dementie klein. Onder speciale omstandigheden mogen psychofarmaca worden voorgeschreven en zelfs worden afgeweken van de richtlijn. In de lezing zal worden ingegaan op het afwegen van factoren die relevant zijn voor de keuze van wel/niet voorschrijven. 
Prof.dr. Sytse Zuidema

Dilemma’s rondom (bewust) stoppen met eten en drinken
Recent is de handreiking bewust stoppen met eten en drinken herzien, reden om dit onderwerp op het programma te zetten. In deze sessie gaan we dieper in op dit onderwerp en komen de dilemma's aan bod waar de specialist ouderengeneeskunde mee geconfronteerd kan worden wanneer een patiënt bewust wil stoppen met eten en drinken of de naasten dit willen bij een wilsonbekwame patiënt.
Floor Bols

Looppauze
Het programma gaat verder in de plenaire zaal

Evidence based medicine in de opleiding tot specialist ouderengeneeskunde.
Wat heeft de specialist ouderengeneeskunde van de toekomst nodig om goed voorbereid te zijn?
Evidence based medicine in de ouderengeneeskundige praktijk is een uitdaging. Met beperkt wetenschappelijk bewijs specifiek voor de doelgroep vraagt het van de specialist ouderengeneeskunde de nodige creativiteit. Momenteel wordt het landelijk opleidingsplan van de opleiding tot specialist ouderengeneeskunde herzien. Wat heeft de specialist ouderengeneeskunde in opleiding nodig om evidence based te leren werken? Na een korte introductie over evidence based medicine in de ouderengeneeskunde gaan we graag met de deelnemers in gesprek.
Eefje Sizoo, Maaike Scheffers-Barnhoorn

Abstract
1.  Leren van data tijdens een spiegelgesprek
Gary Yeung

2.  Passende maatregelen voor luchtwegvirus uitbraken
Laura van Buul

3. Urgentie Classificatie Model voor verpleeghuizen
Romy Dockx

LUNCHPAUZE
- het parallelprogramma gaat na de algemene vergadering hier weer verder-

Abstract
1. Proefverlof in de geriatrische revalidatie
Suze Derksen

2. Hypodermoclyse in Nederlandse verpleeghuizen
Viktoriya Pasichnyk

3. Potentiële onder- en overbehandeling met medicatie
Marlies Dijk

Abstract
1. Ethiekondersteuning met CURA
Lieke Swart

2.  Proactieve zorgplanning bij dementie
Xu Jingyuan

3. Veranderde relatie patiënt en mantelzorger
Esther de Groot

Looppauze
Het programma gaat verder in de plenaire zaal

 11.25 

Palliatieve sedatie bij refractair probleemgedrag; een moreel dilemma?
Binnen de doelgroep van mensen met een dementie tekent zich in toenemende mate en groep af met (zeer) ernstig of zelfs extreem probleemgedrag. Er zijn inmiddels ook zogenaamde D-zep afdelingen en (zie ook: www.dzep.nl) die gespecialiseerde zorg leveren aan die doelgroep. Er zijn nog weinig effectieve behandelingen voorhanden voor deze hoog-complexe doelgroep. Dat maakt dat er soms situaties ontstaan waarin alle behandelmogelijkheden uitgeput zijn en er sprake is van ‘refractair’ probleemgedrag. Annelies Veldwijk-Rouwenhorst heeft in 2021 een artikel gepubliceerd van drie dergelijke casus waarbij de (morele) dilemma’s van multidisciplinaire teams beschreven zijn. Deze studie heeft mede geleid tot de Verenso handreiking over palliatieve sedatie bij refractair probleemgedrag. Echter de laatste jaren verschijnt er literatuur dat Electro Convulsieve Therapie (ECT) effectief is bij probleemgedrag. Dat roept de vraag of het extreme probleemgedrag wel refractair is. In deze sessie zal op een interactieve wijze ingegaan worden op de doelgroepomschrijving van D-zep, het artikel van Annelies en wat we weten van ECT. De morele dilemma’s zullen daarbij onderwerp van gedachtewisseling zijn.
Prof. dr. Raymond Koopmans

15.30

Wordt nader bekend gemaakt

Samen Sterker: Betere behandeling èn besluitvorming voor kwetsbare ouderen met een heupfractuur
Al meer dan vijftig jaar zijn beschouwende medisch specialisten betrokken bij de behandeling van kwetsbare ouderen met een heupfractuur. Dus “Dat weten we nu zo langzamerhand wel…?” Niets is minder waar!

Door voortdurende veranderingen in het zorglandschap, de introductie van nieuwe (conservatieve) behandelopties en de impact van dubbele vergrijzing, blijft dit een dynamisch en evoluerend vakgebied. Het vaak aangenomen idee dat we inmiddels bijna alles wel weten, is ironisch genoeg een van de factoren die een cruciale rol speelt in de behandeling van deze patiëntengroep. Daarom is het tijd voor zelfreflectie in deze medisch-ethische (besluitvorming)sessie: Bent u echt op de hoogte van de nuances van een heupfractuur? Wat is een heupfractuur eigenlijk? Weet u wat de beste behandeling is en welke opties er allemaal zijn? weet u welke factoren daadwerkelijk belangrijk zijn in de besluitvorming van patiënten (en artsen) over het al dan niet ondergaan van een operatie?
Dr. Bart Spaetgens

Wie geen adequate zorg kan leveren, moet weigeren
Veel zorgverleners zijn te mild voor hun omgeving en niet mild genoeg voor zichzelf, wanneer zij toestaan zorg te bieden die onder de maat is. In het NTvG van januari maakte Leistikow dit aanhangig. Hij gaat graag met jullie in gesprek hierover.
Prof. Ian Leistikow

LUNCHPAUZE
- het parallelprogramma gaat na de algemene vergadering hier weer verder -